Wierszyk 32 Maciusiu .sznaucer miniaturka
A kto to ,
A kto to
Tak blisko przy mnie jest.
To oczywiste
To mój sznaucer pies.
Mniej więcej równocześnie
Wieczorem spać idziemy.
W pokoju jednym przebywamy ,
O 6 rano się zrywamy.
Czasem poduszką
I jednym kocem się dzielimy
Gdy po południu
Na tapczanie śpimy.
Średnio , przeciętnie żyjemy
I takoż jemy.
Ale mamy ciche radości
Zabawy i wesołości.
Codziennie niepoliczone.
Przez obcych niezauważone.
Wzajemnie sobie
Asystujemy ,
Tysiąc rzeczy
Razem wykonujemy .
Co na ulicy się dzieje .
Skąd wietrzysko wieje .
Gdzie głosy się rozlegają
Czy nas nie okradają,.
Razem pracujemy .
Razem sprzątamy.
W kuchni naczynia zmywamy.
Przy komputerze siadamy.
Ale najcudowniejsza
Jest melodia
Gaszenia komputera .
O ! O ! ten dżwięk
Uszczęśliwia naszego sznaucera !
|